Het mooie van sporten is dat je erna zonder schuldgevoel kunt luieren, eten en zuipen, want dat deed ik ook graag in die jaren. Toen kwam het leven ertussen, een scheiding, twee banen, de menopauze, en schoot het sporten erbij in. Ik vergat alleen die andere componenten ook aan te passen, waardoor de spierballen gestaag veranderden in kipfilets en ik zo stijf werd als een plank.
Ik probeerde van alles. Wandelen, zwemmen, fietsen. Dat ging op zich aardig, bij vlagen, al had ik er niet veel plezier in. En toen kwam corona ertussen.
Vanochtend lag ik om 11 uur nog in bed. Ik was pas rond een uur of 4 in slaap gevallen en voelde me duf en chagrijnig. De motivatie van de eerste maand isolatie was eraf en het grote verzakken trad in. Ik moest wat doen.
Ik stond op. Zocht mijn sporttas. Verrek, daar was die blauwe blouse! Ik hulde me in Puma, Esprit en Adidas, deed mijn korte haar in een kittig staartje, ging naar beneden en deed de gordijnen dicht. De kat draaide om mijn benen, hij wilde naar buiten. Ik zocht het YouTube kanaal op, zette het volume op stand slechthorendheid en leve de klote buren en begon.
Een gestroomlijnde dame met lange vlechtjes liet me zien wat ik moest doen. Alleen deed zij het 2x zo snel! Ho, stop, riep ik na 20 minuten, en was blij toen de bel ging. Voor me stond de postbode.
"Ik kreeg dit pakje er niet door", zei ze op een toon alsof dat mijn schuld was. "Die meneer woont hier niet meer", zei ik, en ik wees op ons naamplaatje, "al 3 jaar niet meer".
De kat schoot tussen mijn benen door.
"Hij heeft huisarrest", riep ik nog, maar de postbode leek geen aanstalten te maken erachteraan te gaan. Binnen was de mooie dame nog steeds tegen me aan het schreeuwen. We can do it, yes we can, straalde ze.
Een half uur later was ik echt klaar. Zweet droop van mijn lijf, dat was lang geleden. Even ging ik dood zitten wezen in de tuin, toen was er koffie. Ik was tevreden.
Een half uur later was ik echt klaar. Zweet droop van mijn lijf, dat was lang geleden. Even ging ik dood zitten wezen in de tuin, toen was er koffie. Ik was tevreden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.