Dag 48. Peentje Puk

Op de foto ziet u Peentje Puk. Een 60-jarige vrouw, moeder van 3 kinderen, talloze keren gescheiden en in het bezit van een serieuze baan. Toch ziet zij eruit als een 14-jarige met rimpels. Een bejaard kind. Een verschrompelde puber. Een grijze grapjurk.

Ik had zo graag een femme fatale willen zijn of zo'n dunne, intellectuele en kunstzinnige vrouw met zwarte bril. Ik had zo graag 1.80 willen zijn met kleine tietjes, zodat je fijne kostschooljurkjes met Peter Pan kraagjes kan dragen. Was ik maar een vrouw met een scherpe en spitse neus, met een olijfkleurige huid zonder sproeten. Geef mij een enorme bos krullen en een spleetje tussen mijn tanden. Of een hoofd voor een kuifje, ik ben dol op kuifjes. En een lange, aristocratische hals voor snoeren met parels, veel parels. In een volgend leven misschien.

De senior citizen op de foto, met door lockdown zwaar vergrijsd haar, neemt bij haar deur afscheid van 2 van haar collega's. Bloemen, taart, cadeaus, kaarten. Op de drempel. Geen kus, geen hug, zelfs geen hand. En het regende ook nog.
Dag meiden, bedankt voor alles.