Dag 203. Goede tijden

Onlangs was Famke Louise in het nieuws met de gewraakte maar reeds ontzenuwde actie hacheeikdoenietmeermee. Je kunt haar zangkwaliteiten betwisten, net als haar vlog- en modeltalenten, je kunt haar mooi of lelijk, belangrijk of compleet nietszeggend vinden, maar als je zegt dat je nog nooit van 't meiske hebt gehoord (vaak op zo'n toontje), dan weet ik wie je bent. 

Of je bent boven de 60. Of je internet is kaput. Of je bent een leugenachtige leugenaar. Het laatste type liet zich veelvuldig horen op het oude mensen medium Facebook. 'Wie is dat', las ik vaak en dan was de onderliggende boodschap per definitie om ons allen voor eens en altijd duidelijk te maken dat ze a. een kwaliteitskrant lazen, b. een goede school hadden doorlopen, maar vooral c. ze te intellectueel waren om zo'n dom meiske te kennen. Maar je hoeft haar niet te kennen om van haar gehoord te hebben. Net als je weet wat GTST is zonder het ooit gezien te hebben. Jij vuile snob. Jij hebt heus niet onder een steen geleefd, liegebeest, en als dat wel zo is, dan hoef je daar heus niet over te pochen en te snoeven, je bent niet beter, je bent gewoon oud of ingeslapen of te arm voor internet. 

Dit gezegd hebbende: ik heb nog nooit 1 aflevering gezien van GTST. Ik sta daar namelijk ver boven. Soaps! *minachtendgesnuif. Onzin natuurlijk want ik binch rustig hele seizoenen Bonusfamiljen en New Girl, kijk voor de 10e keer 10 seizoenen Friends en hang uren op de bank met niets beters dan First Dates of Deurwaarders op de buis en soms zap ik zelfs tevreden naar André R op de Vrijthof. Maar na 30 (40?) jaar GTST wordt het een soort sport: gij zult geen Goede Tijden kijken. Toen ik echter de neusophaalactie constateerde van mensen die Famke L helemaal niets vonden kunnen, gingen mijn haren overeind staan. Klopt, zingen kan ze niet. Heel intelligent is ze ook niet, denk ik, althans niet breed opgeleid. Maar ze is leep en handig genoeg om met haar chagrijnige, arrogante attitude een miljoen volgers aan zich te binden, die haar volgen in alles wat ze doet. En Henk de Zeiksnor van de Da Costakade 10b heeft er 47, zijn hond meegerekend, zo'n klein keffertje met een geruit jasje aan. Dan zal je 35 jaar geleden op het Spinozalyceum hebben gezeten, who cares. 

Ook dit weer gezegd hebbende besloot ik vanavond (tromgeroffel) opzettelijk en helemaal expres naar GTST te kijken. Met een open mind en open vizier. Kom maar op. En nee, het was inderdaad helemaal niet zo erg als ik dacht. De vrouwen - ik herkende er zeker drie uit de Privé bij de psychiater - hadden geen opgespoten koppen zoals in Amerika, het speelde zich af in echte huizen en echte straten en er werd helemaal niet slecht in geacteerd. Ik snapte er natuurlijk geen bal van: Arnie was dood of vermist en Ludo kwam niet meer terug, nooit meer, maar ik geloofde ze. 

Toen werd het tijd voor mijn eigen soap. Ik at een boterham met gemberjam, omdat het goed zou zijn voor de weerstand, voerde de kat zijn lievelingssnoepjes, vulde de vaatwasser, deed de verwarming en de lichten uit en ging naar bed. 

Lekker belangrijk.