In Rotterdam zijn ze vorig jaar een project gestart om dakloze jongeren van de straat te halen. De jongere krijgt een huis en 8.000 euro. Er wordt niet gecontroleerd hoe ze dit geld besteden, ze krijgen volledige regie, zoals dat heet in hulpverleningsland. Bij 18 van de 20 daklozen is dit gelukt. In beeld is een straatadvocaat. Lang haar, knotje. Hij vertelt op bevlogen wijze over de visie van dit 010-project en wat er anders is dan bij eerdere pogingen. 'Vertrouwen', zegt hij. 'Wij geven de jongeren vertrouwen.'Ik kijk ernaar met sceptisch opgetrokken wenkbrauw. Dan bedenk ik me dat ik oud word, oud en cynisch, en hoe idealistisch ik zelf was toen ik startte bij Vluchtelingenwerk. Maar gaandeweg verloor ik dat vertrouwen. Niet per se door de handelswijze van statushouders, al heb ik daar ook aardig wat peperdure smarttelevisies in de huiskamer zien staan terwijl er geen fietsen waren voor de kinderen om op naar school te gaan. Nee, het gebeurde pas later in het proces. En wonderlijk genoeg niet alleen door al die mensen die misbruik maken van het systeem, maar ook door mijn vakgenoten, die gepokt en gemazeld als ze zijn door een werkleven vol ellende, nog veel cynischer kunnen zijn dan mijn wenkbrauw van daarnet. Ik denk bijna met schaamte terug aan mijn begintijd bij het wijkteam, als ik met een multiproblem casus helemaal verhit en in alle staten aanklopte bij mijn collega's uit het sociaal team (het team voor de zwaardere en complexe problematiek) en aan de kalme en objectieve manier waarop ze mijn stressverhaal dan ontleedden.
Sinds vorig jaar zit ik ook in dat team. Ik kijk inmiddels ook niet meer op van tienermoeders, ontspoorde jongeren, verward gedrag, psychoses, drugs en geweld. Alleen als iets heel dichtbij komt, dan wil ik nog wel eens mijn reserve verliezen. En eigenlijk ben ik daar blij om. Ik wil altijd iets van die idealistische straatadvocaat in me houden. Die er een vast vertrouwen in heeft dat ze het gaan redden, die dakloze jongeren, als je ze maar een kans geeft. En vertrouwen.
PS U dacht natuurlijk dat ik het over Rutte ging hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten