Dag 41. Irritatie

Dag 41 is de omslag. Ik word gekweld door rugpijn bij gebrek aan mijn ergonomische kantoorstoel, mijn headset pakt niet goed meer, sommige cliënten vragen buitensporig veel aandacht, ik kan niemand bereiken, mijn linker bil slaapt en ik heb koppijn.

Om kwart over 5 vind ik het genoeg. Ik ga naar beneden, schenk een glas wijn in, wat ik nooit doe doordeweeks, stort wat groentechips in een bakkie en ga in de tuin zitten. Waar verdomme de hele dag de zon al schijnt, maar niet voor mij. Mijn buurman zit keihard te tetteren door zijn telefoon en ik kan niet eens meeluisteren want zo goed is mijn Turks niet. Nu word ik pas echt chagrijnig. Ik kuch een paar keer hard, maar de enige die dit signaal oppakt is mijn buurvrouw van andere zijde, want ik krijg een appje. S keert zich zwaar geërgerd om en roept een paar keer hard Jézus. Ze zit op de bank en kijkt een docu over Formule1. Zet maar harder, gebaar ik. Turn the other cheek, of is dat een verkeerde interpretatie? Ze wil tonijnwraps eten, zegt ze even later, maar dit is een dag voor kroketten, besluit ik.