Dag 23. Declutter

S zit er doorheen. "Dit had de leukste zomer van mijn leven moeten worden", klaagt ze, terwijl ze een ongeduldig gebaar maakt met haar schouders, ik moet doorgaan met masseren. "De langste en de beste zomer", gaat ze verder. "Met uitgaan, feesten, vakanties en ... boys". Ze trekt haar mondhoek op. "You know...?" 

I know.

Ik heb vandaag zelfs de kleinste hoekjes van mijn trap geboend. En de luchtroosters in de wc en badkamer. Daarna ben ik verdergegaan met het ruimen van een oud e-mail account waar heel veel mails van vroeger op staan. Leuke, met foto's en gekke herinneringen, maar ook heel veel nare. Ik heb in feite 10 jaar van mijn leven in een heel slecht toneelstuk gezeten, een reprise van War of the Roses, zeg maar, en dat komt allemaal voorbij. Het meeste flikker ik weg. Je moet er toch niet aan denken dat mijn kinderen dit ooit te lezen krijgen, na mijn dood. Zo heb ik eind vorig jaar 7 dagboeken door de papierversnipperaar gehaald. Mijn broer had het met klem afgeraden, maar sommige herinneringen kun je beter eens en voor altijd het zwijgen opleggen.

"Je hebt je hele leven nog voor je", zeg ik tegen mijn dochter, terwijl ik over haar hoofd aai. "Ik daarentegen word alweer 61 over een maand en ik ben nog niet eens gewend aan 60! Ik had zoveel plannen dit jaar! Ik moet zoveel doen, met zo weinig tijd, ik ..." 

S slaat haar ogen op. "Daar gaan we weer....", zucht ze en rolt met haar ogen. "Mens, je komt de bank niet eens af in het weekend".

Au. Ze heeft gelijk natuurlijk, maar met haar puberale zwart-wit visie nog geen flauw benul waarom dit saaie leven me zo dierbaar is. Voor het eerst in 4 weken schenk ik mezelf een glas wijn in en app mijn broers. "Kijk", type ik. Want ook het drinken doe ik niet meer als vroeger en ik vermoed dat ze me een saaie doos vinden. We drinken gezamenlijk een glas. Met gepaste afstand. Proost.