Ooit woonden er 5 mensen in dit huis. Toen ik mijn hele gezin nog om me heen had. Een man, een zoon en twee dochters, maar ook een hond, twee katten, vissen en een gekko en altijd hier en daar enkele hamsters, cavia's, ratjes, muizen en parkietjes. Maar tijden veranderen en de man verhuisde naar een andere blonde mevrouw, de oudste kinderen gingen op zichzelf wonen en toen de hond uiteindelijk stierf, vond ik mijn stille en vooral haarvrije huis zo fijn dat ik besloot het bij die ene overgebleven kat te houden. En S.
Vandaag besloot S dat haar studeerkamer gezelliger was om in te slapen en dat ze liever ging leren op zolder. Het werd een heel gesleep. Het ijzeren tweepersoons ledikant naar beneden en het stalen kantoorbureau naar boven. En al het verschrikkelijke wat daaromheen loskomt. Om een en ander succesvol te laten verlopen, werd alles zolang in mijn werkkamer en in mijn slaapkamer gestald. Bureaustoelen, bergen boeken, fotoalbums, een koffer met gewichten, een hometrainer en 350 paar schoenen. En heel veel stof.
De meisjesslaapkamer is klaar. Een romantisch bed met maanlamp en allerhande kussens en fotolijstjes, een gezellig zitje, de tv ertegenover.
In het oorlogsgebied dat mijn slaapkamer heet, heb ik zojuist een plekje vrijgemaakt op mijn bed zodat ik erin kan liggen. Want zo gaan die dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten