Dag 103. Schelden en tieren

Als ik de pest in heb, kan ik twee dingen doen. Een tirade houden, waarin ik mijn gal spuug over alles wat maar voorhanden is, mannen meestal, maar ook ouderdom, kwalen, vet, rimpels en al die andere zaken die me dwars zitten, zoals vliegen in de GFT bak, schoenen op de trap, kieren tussen het laminaat, onkruid, zelfbenoemde virologen, Cameron Diaz, uitgekotst kattenvoer, de achterburen, bumperklevers, insomnia, ongewenste haargroei, kruidenthee, schimmelbrood, S' teststrips door het hele huis, wietlucht in mijn slaapkamer en roest op de radiator.

Óf... Ik ga een eindje rijden. Niets werkt zo goed tegen een rothumeur als een eindje rijden, liefst middenin een oververhitte spits. Scheldend, tierend, vloekend en niemand die het hoort. Nou ja, twee onbedorven meisjeszieltjes achterin die ik net van 't Hens heb opgehaald en die verbijsterd luisteren naar de drek die zo'n lief oud moedertje kan produceren.

Thuis ga ik nog 23 minuten #dropthesunglasschallenge filmpjes op TikTok kijken en dan ben ik echt genezen.