Dag 135. Paardrijtuig

Het was een duur dagje en ik had het kunnen weten. S gaat weer leasen. Geen auto, maar een paard. Maar als je denkt dat je er daarmee bent, dan heb je het mis. Want och heden, ze heeft maar 1 rijbroek en ze moet een nieuwe zweep. Oké, denk je dan, dat kost me ongeveer 100 euro, dus wij op pad.

Elke keer trap ik er weer in. Want het blijft nooit bij die ene broek. Epplejeck hangt vol met glimmende paardrijkleding, het ene merk nog duurder dan het andere. Het huismerk hangt er ook, maar dat is voor het plebs, het schoelje, het lagere volk. Wij houden allebei erg van Kingsland, en Kingsland houdt van ons.

Onzin natuurlijk, maar wij zijn zwak. Of eigenlijk, S is slim en ik ben zwak. Zij lokt mij mee met de "1 broek en een zweepje" truc en ik zwicht elke keer weer voor die mooie bruine ogen. Als die ene broek in mijn mandje ligt en ik de zweep gebruik om het paardrijtuig (ik ben zelf erg tevreden met deze woordspeling) in de rij voor de kassa op gepaste afstand te houden, ziet S oh hoe toevallig een alleraardigst shirtje voor 70 euro, en een winterjack voor maar 190 en kijk die riem, met zo'n leuk bitje erop, niet duur, maar 39.

Ik kon nog net tanken, op weg naar huis. Hoe het op 1 augustus moet met de huur, ach, mañana.