Dag 145. Koffie en gebakken lucht

Het wordt een mooie zonnige dag, ik zag het gisteren al aan de schapenwolkjes. Het is mijn vrije dag, maar ik ben vroeg opgestaan. Om 8 uur heb ik het papier buitengezet, de droger gevuld en gestart en een lege wasmachine laten draaien met een vaatwastablet. De weegschaal gaf vanochtend 3 ons meer aan dan gisteren. 'En wát heb ik gisteren dan gegeten, hè, hè?!', riep ik uit, maar hij zei niks. 'Allemaal vocht', mompelde ik en besloot een koolhydraatloze dag in te lassen. Nu zit ik aan mijn bureau met een kom soja yoghurt en een bak koffie, klaar voor de studie. 

Ik ben 61 en dit zijn de paar miezerige waarheden die ik tot nu toe in mijn leven heb vastgesteld:  

- Een tenger Frans popje zal ik nooit worden. 

- Koffie is eigenlijk vies, net als avocado.

- De meeste mensen zijn dommer dan ik, maar er zijn er heel veel heel veel slimmer.

- Eigenlijk is iedereen eenzaam, als het erop aankomt.

- Het leven schiet als een rotje voorbij.

- De enige echte liefde is de liefde voor je kinderen.

- Als je geen doel hebt, sterf je elke dag een beetje.

- De helft van álle sociale studies is gebakken lucht (maar we moeten allemaal leven).

- De jaren met je jonge gezin zíjn de beste (mijn vader had gelijk).

- Elk meisje heeft een vader nodig. 

- Angst voor de dood is eigenlijk angst voor pijn. 

Dit was het weer voor vandaag. Ik ga verder met lucht bakken.