Het was een internationale groep met veel leden en de mooie naam Belle Epoque. Soortgenoten, dacht ik. Beschaving! Dat bleek tegen te vallen. Ten eerste vonden ze dat het wel kon om de tijdspanne van de Belle Epoque, die in werkelijkheid duurde van eind 19e eeuw tot aan de 1e wereldoorlog, uit te breiden met WOII en zelfs de jaren 50, zoiets van "als 't maar oud is" en ten tweede werd er lustig gestrooid met meningen en smaken die niet altijd even beschaafd werden neergezet. Mooie plaatjes, dat wel.
Op een gegeven moment zei een Italiaan met een erudiete staat van dienst onder een foto van Sophia Loren (in haar latere en wat vollere jaren) dat ze 'overweight' was. Ik zei daarop dat ze medisch gezien niet te zwaar was en of hij niet vond dat ze wat te zwaar was voor zijn smáák. Vervolgens ging het vrouwelijk deel van de groep helemaal los op de man. Ik riep nog iets van dat we toch beschááááfd waren hiero, maar het mocht niet baten, de man werd gelyncht. Even later zei iemand iets vals' over Mickey Rooney - u leest t goed, allemaal heel fin de siècle -, die inderdaad niet zo'n aardige kerel was (weet ik uit onbetrouwbare bron), dus ik zei dat hij een 'vulgar little man' was geweest. Een mannelijke meelezer werd ter plekke onwel. Ik riep nog gauw dat ik 'little' bedoelde als kleingeestig, als narrow minded, maar hij riep dingen als 'subconscious biast' en of ik één beroemdheid kon noemen die niet klein was en waarbij ik toch de term 'little' zou gebruiken. Toen maakte ik een cruciale fout. 'Trump op Twitter', zei ik.
'WHAT DON'T YOU UNDERSTAND ABOUT NO POLITICS', bulderde de beheerder uit het niets. Ik deinsde terug. 'Ik heb het over karakter', stotterde ik. Maar het leed was geschied en mijn vonnis geveld. Ik werd eraf gegooid en zelfs geblokkeerd. Kennelijk had ik een paar hele gevoelige snaren geraakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten