'Wat voor kleur', vraag ik.
'Gewoon.'
'Dat is mooi.'
Dat je blij bent met gewone plas, zo kan het gaan. Ik heb die morgen het verslag van de internist gelezen in haar dossier. Een ijzingwekkende lijst van onbegrijpelijkheden, waarvan vooral de conclusie mij boeit. 'Ik wil niet altijd dat zieke meisje zijn', zegt S, 'dus je houdt je mond maar tot het zeker is'.
Ze krijgt allerliefste kaarten en brieven en zelfgemaakte bonbons van familie en vriendinnen en vanochtend werd er een enorme ballon bezorgd van haar vader en zijn E. Alles komt goed. Ook dat, zeg ik tegen mezelf. Ik krijg een stroom van appjes, hoe het met haar is. 'Op en af', zeg ik. 'Hoe gaat t met jou', vraagt een vriendin. Ik lig al een week met een volwassen kind in mijn armen en heb alles bij elkaar misschien 2 nachten geslapen, maar dat doet er niet toe.
'Je lijkt op Jolanda Hadid', zei ze gisteravond, terwijl ze me peinzend aankeek vanaf mijn schoot.
Dat je blij bent met gewone plas, zo kan het gaan. Ik heb die morgen het verslag van de internist gelezen in haar dossier. Een ijzingwekkende lijst van onbegrijpelijkheden, waarvan vooral de conclusie mij boeit. 'Ik wil niet altijd dat zieke meisje zijn', zegt S, 'dus je houdt je mond maar tot het zeker is'.
Ze krijgt allerliefste kaarten en brieven en zelfgemaakte bonbons van familie en vriendinnen en vanochtend werd er een enorme ballon bezorgd van haar vader en zijn E. Alles komt goed. Ook dat, zeg ik tegen mezelf. Ik krijg een stroom van appjes, hoe het met haar is. 'Op en af', zeg ik. 'Hoe gaat t met jou', vraagt een vriendin. Ik lig al een week met een volwassen kind in mijn armen en heb alles bij elkaar misschien 2 nachten geslapen, maar dat doet er niet toe.
'Je lijkt op Jolanda Hadid', zei ze gisteravond, terwijl ze me peinzend aankeek vanaf mijn schoot.
'En jij bent echt ziek', zei ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten