Dag 263. Vuur en fik

De race is nog geen 5 minuten bezig als Romain Grosjean, een 34-jarige Zwitser, frontaal in de vangrail vliegt. Door de klap breekt zijn auto in tweeën en vliegt direct vol in de hens. Die is dood, denk je. Het duurt een eeuwigheid voor de crash wordt getoond, maar dan, eindelijk, beelden. Er komt een auto aanrijden, de mannen rennen eruit en beginnen direct te blussen. Dan zie je wonder boven wonder de racer uit de vlammenzee opdoemen, hij zwaait in paniek met zijn armen, denkt dat hij in de fik staat.

De race is gestopt. Iedereen is in shock. Dan komt het bericht, hij is oké. Brandwonden aan handen en voeten maar hij leeft en loopt. Dankzij de halo, de cockpitbescherming, kon hij de auto uitkruipen en leeft hij. 

'Fokking heftig', roept Jack Plooij, de pitreporter.

'Roep me als ze weer verder gaan', zeg ik tegen S. Het kan nog wel even duren, er moet een nieuwe vangrail komen en de auto moet worden geborgen. Boven staar ik uit mijn raam. Een Volvo rijdt de straat uit, met 20 km per uur. Een hondje poept op het gras, de vrouw kijkt een andere kant uit, alsof ze het niet ziet. De schemering zet al in. Wat een saai leven heb ik. Ik prijs me gelukkig, want ik hou niet van vuur en fik. Maar toch ook weer niet.