Dag 358. Bomen

Overal lees je dat er bomen worden omgehakt ter wille van mens, huis en verkeer. Niet hier in het vooruitstrevende dorpje L. Achter mijn huis staan 4 flink uit de kluiten gewassen bomen. De kluiten van 2 ervan staan op een parkeerplaats en zijn zich gaan roeren, waarbij de wortels de stoeptegels omhoog drukken. Om deze bomen de ruimte te geven die ze nodig hebben, worden er met de aanleg van 4 extra perkjes evenzoveel parkeerplaatsen opgeofferd.

Tot groot ongenoegen van de heren Drank en BBQ. Want waar moeten zij hun ZZP-busje nu neerzetten? Geen nood, zou je denken, want alle woningen in de straat hebben een eigen oprit met carport, maar daar staat bij de heer D zijn zelfgemaakte bar en bij de heer B een campingtafel met stoelen, dus dat is geen optie. Ik zie dit alles als in een stomme film uit de jaren 20, omdat mijn raam dicht zit en het geluid van graafmachines de stemmen overtreft. De hoofdrolspelers gesticuleren wild met hand- en hoofdgebaren en kijken er eensgezind ontevreden bij. Ik vermoed zomaar dat zij ook tot de online klagende groep behoren die tegen de maatregelen is. Welke maatregelen? Alle maatregelen!

Terwijl de graafmachines vlot heen en weer rijden, staan drie boefjes van een jaar of 7 er met hun neusjes bovenop, om vooral maar niks te missen van dit stoere mannengeweld. Je ziet het verlangen in hun ogen. Als ze groot zijn worden ze net zo stoer. Net als ze in opperste euforie besluiten elkaar een drievoudige botbreuk te meppen met de restanten van de dode wortels, verschijnt er een moeder ten tonele en ruimen de mannen hun spullen op. Morgen is er weer een dag.