Dag 368. Hygge

Het is bij mij thuis de week van de Deense film. Ik zag er maar liefst 4 in 5 dagen. Denen lijken een beetje op Hollanders. Beetje stug, beetje boers, beetje lomp, slecht gekleed en steeds xenofobischer en verder opschuivend naar rechts, al is er in Denemarken niet één partij die de klimaatcrisis ontkent.

Als ik vandaag film 4 heb gekeken sta ik Deens mompelend in de keuken. Serieuz?, zeg ik met Deense tongval tegen S, die me bevreemd aankijkt. Want dat betekent gewoon serieus. Het Deens is een mengeling van Duits, Zweeds en Nederlands, lijkt het, al zullen de Denen zelf dat omdraaien en zeggen dat zij eerst waren met hun serieus. De films zijn ook heel Hollands, zet het geluid uit en je verwacht elk moment een moeilijk kijkende Carice of Hadewich. Ook het ketsen, zoals mijn dochters de daad zo charmant verwoorden, lijkt op het Hollandse ketsen. Liefst in bars, steegjes of in jaren 50 slaapkamers met oranje behang en krakende teakhouten bedden. Daarna gaan ze kotsen, alweer in die steegjes. Het lelijke leven, waar wij zo goed in zijn, hebben ze ook in Scandinavië. Levensecht, zullen we maar zeggen. Want zoals ze in Amerika ketsen, da's niet echt, daar houden ze hun bh aan tijdens het seksen, er wordt nooit gezweet en je hoort nooit klats, klats en glup, glup, alleen violen.

Het aardige aan Denemarken is, dat ze zoveel ruimte hebben. Zee en ruimte. Zeeën van ruimte. 5,5 miljoen inwoners tegenover 17 miljoen hier. En ze hebben hygge, gezelligheid! Ze breien de hele dag bij kaarslicht, terwijl de stoere, bleke en nors zwijgende vikingmannen uit varen zijn om vis te vangen.

Ik ga verhuizen. Serieus.