Dag 410. Vrijheid

Er zijn van die dingen waar je niet over praat. Die discretie vereisen, omdat het gaat over mensen die je liefhebt. Terwijl die verhalen nu juist de essentie zijn van je leven. De zorgen die je hebt, de liefde, de pijn die je doormaakt. Niet je dagelijkse verhaaltjes over grappige inzichten of kleine ergernissen, die mensen graag lezen of juist niet. Als je eerlijk zou zijn, met volledige openheid, dan zou je daar niet over schrijven, want zelf lees je ook geen schrijvers die niets zeggen. Freedom's just another word of nothing left to lose, zong Janis Joplin en in dat ene zinnetje zit alles. Als je geen liefde kent, pas dan kun je alles schrijven. Ik ben geen schrijver, zeg ik altijd, ik heb niet de vaardigheid om mijn gedachten om te zetten in schitterend proza, in hogere kunst. Maar als je kunst omschrijft als een manier om je innerlijk leven een uiterlijke vorm te geven, dan ben ik een schrijver. Mijn hoofd zit vol verhalen die eruit willen, maar dat niet kunnen, vanwege de liefde.